• جدید
  • ناموجود
3 عدد تمبر تابلو نقاشی امپرسیونیسم - جمهوری فدرال آلمان 1987
search
  • 3 عدد تمبر تابلو نقاشی امپرسیونیسم - جمهوری فدرال آلمان 1987

3 عدد تمبر تابلو نقاشی امپرسیونیسم - جمهوری فدرال آلمان 1987

‎ریال17,100
بدون مالیات

Germany, Federal Republic 1987 - Paintings, impressionism 3v

تعداد
ناموجود

توجه : درج کد پستی و شماره تلفن همراه و ثابت جهت ارسال مرسوله الزامیست .

توجه:حداقل ارزش بسته سفارش شده بدون هزینه پستی می بایست 100000 ریال باشد .

دریافتگری (امپرسیونیسم) شیوه هنری گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه در نیمه دوم سده نوزدهم بود که بزودی جهانگیر شد. این شیوه مبتنی است بر نشان دادن دریافت و برداشت مستقیم هنرمند از دیده‌های زودگذر با به کار بردن لخته رنگ‌های تجزیه شده و تابناک برای نمایش لرزش‌های نور خورشید. در این روش اصول مکتبی طراحی دقیق و سایه روشن کاری و ژرفانمایی (پرسپکتیو) فنی و ترکیب بندی متعادل و معمارانه رعایت نمی‌شود.

شیوه دریافتگری به عنوان انجمنی خصوصی از سوی گروهی از هنرمندان ساکن پاریس آغاز شد و این انجمن در سال۱۸۷۴ به نمایش همگانی آثار خود پرداخت. نام این جنبش از نام یک نقاشی از کلود مونه به نام دریافتگری، طلوع خورشید (به فرانسوی: Impression, soleil levant) گرفته شده‌است. نام امپرسیونیسم را نقادی به نام لویی لِروی در یک نقد هجوآمیز ساخت. امپرسیونیسم همچنین نام نهضتی در موسیقی است.

در این سبک نقاشان از ضربات «شکسته» و کوتاه قلم مو آغشته به رنگ‌های خالص و نامخلوط به جای ترکیب‌های ظریف رنگها استفاده می‌کنند. مثلاً، به جای ترکیب رنگهای ابی و زرد برای تولید سبز آن‌ها دو رنگ آبی و زرد را مخلوط نشده بروی بوم قرار می‌دهند تا رنگ‌ها «حس» رنگ سبز را در نظر بیننده به وجود بیاورد. انها در نقاشی صحنه‌های زندگی مدرن در عوض جزئیات، تأثیرات کلی واضح را نشان می‌دهند.

پیشینه

درآخرین دهه‌های قرن ۱۹ میلادی (بین سالهای ۱۸۷۰-۱۸۸۰) حرکتی در نقاشی آغاز شد که در اساس مبتنی بر نور (به عنوان مادر رنگها) شکل گرفت و به زودی هنرهای دیگر نظیر موسیقی، مجسمه سازی و... را تحت تأثیر قرار داد.

ویژگی‌ها

بنیادگذاران این مکتب با هدف نقض هنر رسمی نیرو گرفتند. آنها از ارائه اشکال با خطوط محیطی واضح سرباززدند و از روال رنگ آمیزی به پیروی از عرف و طبیعت سرپیچی کردند. استفاده از رنگهای خالص و شفاف با ضرب قلم‌های مستقل و تا حدی سریع از ویژگی‌های بارز آثار نقاشی امپرسیونیسم است.

نظریه رسمی آنها بر این اصل نهاده شده بود که رنگها به جای آنکه بر روی جعبه رنگ با هم ترکیب شوند باید به طور خالص روی پرده نقاشی ریخته شوند. این هنرمندان در مورد به تصویر درآوردن پیکره آدمی به نحوی پذیرفتنی و باورپذیر که از دیرباز مشکل‌ترین بخش هنر نقاشی بود بی‌توجه بودند و گویی میلی به کوشش در این خصوص نداشتند، یا نمی‌خواستند که یک فضای قابل قبول ایجاد کنند که ارزش نام هنر را داشته باشد.

سالشمار دریافتگری

  • ۱۸۵۸ کلود مونه که در آن زمان تنها ۱9 سال داشت به کمک یوگن بودین تأثیر نور بر مناظر طبیعت را درک کرد. مونه بعدها به عنوان یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان این سبک شناخته شد.
  • ۱۸۶۳ رد آثار امپرسیونیست‌های جوان و نمایش این آثار در تالار مردودین (تالار عدم پذیرش). این برحه را می‌توان آغاز جدی امپرسیونیسم دانست.
  • ۱۸۶۶ تالار مردودین (تالار عدم پذیرش) در این سال میزبان آثاری از ادگار دگا، فردریک بازیل، برشا موریسون و آلفرد سیسیلی شد.
  • ۱۸۷۰ جنگ سال ۱۸۷۰ - این جنگ موجب جدایی موسسان گردید.

فردریک بازیل درجنگ کشته شد، آگوست رنوار مجروح شد، ادگار دگا داوطلب جنگ شد، پل سزان در پروئنس پناه گرفت، کامی پیسارو، کلود مونه و آلفرد سیسلی به لندن رفتند.

  • ۱۸۷۳ دوراند روئل (حامی مالی امپرسیونیست‌ها) خود را قادر به فروش آثار امپرسیونیسم آینده ندید بنابراین در سال ۱۸۷۳ مجبور شد خرید خود را متوقف نماید.
  • ۱۸۷۴ در این سال آنها آثار خود را در نادار، جایی که آثارشان را ارائه کردند ولی با عدم پذیرش تالار مواجه شدند، به معرض نمایش گذاردند.
  • ۱۸۷۶ پل سزان حاضر نشد در نمایشگاه دوم در نادار شرکت کند، در این نمایشگاه ۷۴ اثر از ادگار دگا و همچنین آثاری از برت موریست به نمایش در آمد.
  • ۱۸۷۹ حضور برث موریست در نمایشگاه سال ۱۸۷۹ بیانگر از هم پاشیدگی گروه شد. آگوست رنوار ترجیح داد تا آثار خود را به تالار رسمی بفرستد.
  • ۱۸۸۰-۸۱ دگا به همراه پیسارو کوشید تا اتحاد گروه را حفظ نماید اما تلاش‌های وی باشکست مواجه شد زیرا مونه، سیسیلی و آگوست رنوار در نمایشگاه پنجم که درآوریل سال ۱۸۸۰ افتتاح شد حضور پیدا نکردند با این وجود آثار هنری گاگویین برای اولین بار در این نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته شد. در سال ۱۸۸۱ برخی از امپرسیونیست‌ها از جمله پیسارو، دگا، گایلومین، و برت موریست به نادار برگشتند.
  • ۱۸۹۴ در سال (۱۸۹۴) ۲۹ اثر هنری از میان ۶۵ اثر اهداء شده توسط کایبوت به موزه لوگزامبورگ با عدم پذیرش مواجه شدند.
  • ۱۹۰۳ کامی پیسارو پدر امپرسیونیسم در سال ۱۹۰۳ چشم از جهان فرو بست.

همه مردم بر این اعتقاد بودند که این جنبش مهم‌ترین تحول هنری قرن به شمار می‌رود و همه اعضاء گروه او جزء بهترین نقاشان به شمار می‌روند. امپرسیونیست‌ها علاوه بر تأثیر عمیقی که بر فرانسه داشتند بر دیگر کشورها نیز به ویژه آلمان، کره، همچنین بلژیک و دیگر نقاط اروپا تأثیر به سزایی داشت.

هنرمندان مطرح

نام نقاشچهرهنمونه کاریادداشت
کامی پیسارو
Camille Pissarro
(۱۸۳۰–۱۹۰۳)
Camille Pissarro 040.jpg Camille Pissarro 012.jpg پیسارو نقاشی است که نه تنها او را بنیان‌گذار دریافتگری (امپرسیونیسم) می‌دانند، بلکه وی را استاد چهار نقاش بزرگ پسادریافتگر، از جمله سزان، گوگن و ون‌گوک، می‌خوانند. او از استادان پل گوگن بود. رنوار چهره‌نگاره‌های پیسارو از مردم عادی را انقلابی می‌خواند. وی تنها هنرمندی بود که آثارش بین سال‌های ۱۸۷۴ و ۱۸۸۶ در هر هشت نمایشگاه آثار دریافتگرانه پاریس به معرض نمایش درآمدند.
ادوار مانه
Édouard Manet
(۱۸۳۲–۱۸۸۳)[۱]
Édouard Manet-crop.jpg Edouard Manet, A Bar at the Folies-Bergère.jpg او در هیچ‌یک از نمایشگاه‌های دریافتگری شرکت نمی‌کرد.
ادگار دگا
Edgar Degas
(۱۸۳۴–۱۹۱۷)
Edgar Degas self portrait 1855.jpeg Edgar Germain Hilaire Degas 018.jpg او از اصطلاح امپرسیونیسم بیزار بود.
آلفرد سیسلی
Alfred Sisley
(۱۸۳۹–۱۸۹۹)
Alfred Sisley photo full.jpg Sisley Molesey Weir-Morning.jpg
پل سزان
Paul cezanne
(۱۸۳۹–۱۹۰۶)
Paul cezanne 1861.jpg Jas de bouffan.jpg هرچند او بعدها از جنبش دریافتگری جدا شد.
کلود مونه
Claude Monet
(۱۸۴۰–۱۹۲۶)
Claude Monet 1899 Nadar crop.jpg Claude Monet, Impression, soleil levant.jpg پرکارترین دریافتگرا و کسی که زیبایی‌شناسی آنان را بهتر از بقیه به نمایش درمی‌آورد.[۲]
فردریک بازیل
Frédéric Bazille
(۱۸۴۱–۱۸۷۰)
Frédéric Bazille 004.jpg Frédéric Bazille - Bazille's Studio - Google Art Project.jpg
پی‌یر آگوست رنوآر
Pierre-Auguste Renoir
(۱۸۴۱–۱۹۱۹)
Pierre Auguste Renoir, uncropped image.jpg Pierre-Auguste Renoir - Two Sisters (On the Terrace) - Google Art Project.jpg
برت موریسو
Berthe Morisot
(۱۸۳۹–۱۹۰۶)
Edouard Manet 040.jpg Berthe Morisot 005.jpg او و پیسارو تنها کسانی هستند که آثارشان را در تمام نمایشگاه‌های امپرسیونیستی اصلی به نمایش گذاشتند. موریسو به عنوان یک نقاش دریافتگر صحنه‌هایی را که یک خانم خرده‌بورژوا در زندگی خود با آن مواجه است به تصویر می‌کشد، که بیشتر شامل تصاویر خانوادگی، بچه‌ها، بانوان، گردش‌های آخر هفته و غیره است.
مری کست
Mary Cassatt
(۱۸۳۹–۱۹۰۶)
Mary Cassatt - Portrait of the Artist - MMA 1975.319.1.jpg Mary Cassatt - The Tea - MFA Boston 42.178.jpg در آمریکا زاده شد و پاریس می‌زیست. او در چهار نمایشگاه دریافتگری شرکت کرد.
گوستاو کایبوت
Gustave Caillebotte
(۱۸۴۸–۱۸۹۴)
Caillebotteautoportrait.jpg Gustave Caillebotte - Paris Street; Rainy Day - Google Art Project.jpg او که از دیگران جوان‌تر بود در میانه‌های دهه ۱۸۷۹ به نقاشان دیگر این سبک پیوست.
161787
جدید
نظرات (0)
تاکنون هیچ نقدی از طرف کاربران نوشته نشده.