توجه : درج کد پستی و شماره تلفن همراه و ثابت جهت ارسال مرسوله الزامیست .

با پیوستن به کانال تلگرام تمبرستان به نشانی http://www.telegram.me/tambrestan  در جریان جدیدترین کالاهای اضافه شده به سایت قرار بگیرید. برای سهولت و تسریع در اتصال با گوشی موبایل میتوانید در لیست تماسهای برنامه تلگرام خود عبارت  tambrestan@ را جستجو نمائید.

کینین

کینین

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(R)-(6-methoxyquinolin-4-yl)((1R,2S,4R,5S)-5-vinylquinuclidin-2-yl)methanol
داده‌های بالینی
نام تجاری	Qualaquin
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682322
رده بارداری	C (USA), D (Au)
تجویز	Oral, intravenous
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	76 to 88%
پیوند پروتئینی	~70%
متابولیسم	Hepatic (mostly CYP3A4 and CYP2C19-mediated)
نیمه‌عمر	~18 hours
دفع	Renal (20%)
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	130-95-0
کد ATC	M09AA01 P01BC01
پاب‌کم	CID 8549
IUPHAR ligand	2510
بانک‌دارو	DB00468
کم‌اسپایدر	84989
UNII	A7V27PHC7A
KEGG	D08460
ChEBI	CHEBI:15854
ChEMBL	CHEMBL170
داده‌های شیمی
فرمول	C20H24N2O2
وزن مولکولی	324.417 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI[نمایش]
Physical data
دمای ذوب	177 °C (351 °F)
(what is this?)  (verify)

کینین (به انگلیسی: Quinine)، یک بلور آلکالوئید طبیعی سفید است که ویژگی‌های دارویی تب‌بُر، درمان‌کنندهٔ مالاریا و کاهش‌دهندهٔ درد را دارد.

تاریخچه

کینین، داروی تب‌بُر سنتی قوم کچوآ در پرو بود که از پوست درخت چینچونا بدست می‌آمد.^[۱] اروپایی‌ها پس از فهمیدن خواص درمانی آن برای مالاریا، شروع به کِشت و برداشت گستردهٔ آن کردند. در سده ی نوزدهم میلیون‌ها پوند از پوست چینچونا به اروپا صادر می‌شد و حکومت‌های پرو و کشورهای همسایهٔ آن، صدور تخم و نهال این درخت را ممنوع کردند تا انحصار آن‌را از دست ندهند.^[۲] در ۱۸۶۰، یک استرالیایی موفق شد یک پوند بذر چینچونا را بطور قاچاق خریداری کرده و به دولت هلند بفروشد؛ در نتیجهٔ‌ آن، در سال ۱۹۳۰ از کشتزارهای هلندی در جاوهٔ اندونزی بیش از ۲۲ میلیون پوند پوست درخت چینچونا تولید می‌شد که ۹۷ درصد کینین جهان از آن بدست می‌آمد.^[۳] پس از اشغال اندونزی و فیلیپین بدست ژاپنی‌ها در جنگ جهانی دوم، دست متفقین از منابع کینین کوتاه شد. آمریکا پیش از اشغال توانست چهار میلیون بذر چینچونا را به ایالات متحده انتقال دهد و در کشور کاستاریکا پرورش دهد اما رشد آن‌ها طول می‌کشید و مجبور شدند تا کینین مورد نیاز را از بازار سیاه خریداری کنند و یا با تولید داروهای شیمیایی چون کلروکینین که در ۱۹۳۷ ساخته شد، نیاز خود را رفع کنند.^[۳]

موارد مصرف

در ابتدا فقط در درمان مالاریا به کار می‌رفت. امروزه در برخی بیماری‌های روماتولوژی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس سیستمیک و اسپاسم عضلانی نیز استفاده می‌شود. کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که ارگانیسم عامل، نامشخص باشد یا آنکه گونه‌های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته‌باشند، مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

کینین علاوه بر تخریب پلاسمودیومها اثرات ضدالتهابی دارد. درگذشته کینین از پوست درخت سین کونا (چینچونا) یا درخت گنه گنه (با نام علمی: chinchona officinalis) به دست می‌آمده‌است. کینین یک آلکالوئید است و به‌نظر می‌رسد در وزیکول‌های اسیدی انگل مالاریا تجمع می‌یابدو با تغییر pH داخل سلولی موجب مرگ تک‌یاخته می‌شود.

عوارض جانبی

علائم سینکونیسم شامل (وزوز گوش، سردرد، پوست داغ و برافروخته، تهوع)، درد شکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی (از جمله کوری موقت) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده‌است.